|
To było zebranie ideologiczne! Taka jest powszechna opinia jego uczestników. Inspiracji dostarczyły "Sugestie" publikując w październikowym numerze z ubiegłego roku autorefleksją pt. "Jaki jestem?". dotyczącą różnych aspektów postawy członka partii.
Wydrukowane na planszach pytania wykorzystali organizatorzy zebrania POP w Wydziale Handlu Urzędu m. st. Warszawy. Wzbogacili je o treści XII Plenum KC.
Pytania rozpisali na kartkach. Oto one: Czy w pełni i prawidłowo wykonujesz obowiązki zawodowe? Co zrobiłeś, co robisz i co chcesz zrobić dla swojej POP? Jaki jesteś na zebraniu partyjnym, a jaki w codziennym życiu? Jaki jesteś do współtowarzyszy i przełożonych? Na ile Twoje słowa są zgodne z Twoimi czynami? Czy mówisz to, co rzeczywiście myślisz? Co robisz i chcesz zrobić, by swoją pracę uczynić skuteczniejszą i efektywniejszą? Co rozumiesz pod hasłem: "Każdy członek partii przoduje w swym środowisku"? Na ile realizujesz je w swym postępowaniu? Jak oceniasz swój udział w zajęciach szkoleniowych POP? Czy uważasz siebie za świadomego, aktywnego i zdyscyplinowanego członka partii? Czy uważasz, że Twoja wiedza ideologiczna pozwoli Ci na samodzielną analizę zjawisk społeczno-ekonomicznych i politycznych? Co czynisz, aby ją wzbogacać? Co rozumiesz pod hasłem: "Więcej walki i więcej porozumienia"? Czy uważasz, że z tego hasła wynikają zadania również dla ciebie? Rozpoczyna się zasadnicza część zebrania. Wyczuwa się zdenerwowanie, skupienie i chęć udzielenia wyczerpującej odpowiedzi na pytania. (...)
(...) Każde pytanie pobudza do szczerej i bogatej w treści dyskusji. Odpowiedź na pytanie - "czy mówię to, co rzeczywiście myślę?" prowokuje do rozważań, czy nie ma takich sytuacji, w których szczerość może zaszkodzić. Odpowiedź na pytanie dotyczące realizacji hasła "więcej walki i więcej porozumienia" pobudza do konkretnych rozważań nad osobowością osoby odpowiadającej. (...)
(...) W trakcie samooceny i współoceny towarzyszy powoli kształtował się obraz wzorowej postawy członka partii, ideał, do którego powinno się zmierzać. Konfrontowanie własnej postawy z uświadamianym sobie coraz lepiej w miarę przebiegu zebrania ideałem było dodatkową cenną wartością spotkania.
Dyskusja nie zakończyła się z chwilą zamknięcia zebrania. Dyskutowano również następnego dnia, wracano do jego przebiegu i omawianych problemów.
Co dalej z tak ciekawą inicjatywą? Będą kolejne zebrania obejmujące następnych członków POP. Pytań i problemów do omówienia wystarczy dla wszystkich. Następnie egzekutywa dokona oceny postaw członków. A wzbogacona zostanie przez ciekawy materiał, jaki przyniesie opracowywana obecnie anonimowa ankieta, nawiązująca do postawionych na zebraniu pytań. Wszystko to powinno sprzyjać budowie atmosfery szczerości, zaufania wzajemnego szacunku i koleżeńskości, kształtowania nie tylko postaw członków partii, ale wartościowego, dobrze rozumiejącego się kolektywu.
I jeszcze jedna uwaga. Zebranie było poprzedzone odpowiednim działaniem propagandowym. Na tablicy POP wywieszono plansze z pytaniami zaproponowanymi przez "Sugestie" . Umieszczono na tablicy hasło: "Zastanów się!". Był to przy okazji test, jak czytane są materiały z tablicy propagandowej.
Okazało się więc, że zebrania nie muszą być nudne. Dobra organizacja, jasno określony cel, trafnie dobrana tematyka nawiązująca do rzeczywistych problemów nurtujących członków partii, wreszcie świeżość i oryginalność formy spotkania - mogą zapewnić takie oceny jak te, które wyrażali uczestnicy zebrania POP w Wydziale Handlu Urzędu m. st. Warszawy.
Artykuł ukazał się w "TRYBUNIE LUDU" w 1983 roku.
OD AUTORÓW:
Całe szczęście, że w dzisiejszych czasach Leszek Miller i jego partyjni towarzysze nie zmuszają nas do obowiązkowych, "szczerych i bogatych w treści dyskusji".
| Komizm |
5+ |
| Bezsensowność |
3+ |
| Propaganda |
6 |
| Poziom bełkotu |
3+ |
| Ocena końcowa |
5- |
Zasady oceny
|
